Wykrywanie typowych objawów EFB i analiza laboratoryjna
Zgnilec europejski (EFB) jest wywoływany przez bakterie z gatunku Mellisococcus plutonius. W rodzinach pszczelich zaatakowanych przez M. plutonius często rozwijają się inne bakterie, np. Paenibacillus alvei. Podejrzenie występowania zgnilca europejskiego […]
Zgnilec europejski (EFB) jest wywoływany przez bakterie z gatunku Mellisococcus plutonius. W rodzinach pszczelich zaatakowanych przez M. plutonius często rozwijają się inne bakterie, np. Paenibacillus alvei. Podejrzenie występowania zgnilca europejskiego może pojawić się w trakcie prowadzenia przeglądów (objawy wizualne i węchowe). W celu potwierdzenia występowania EFB można użyć gotowych kitów w terenie lub dostarczyć próbki do analiz molekularnych w laboratorium (umożliwiają również wykrywanie EFB w rodzinach bezobjawowych).
Zwróć uwagę na zapach podczas otwierania ula – zwykle w podejrzanych przypadkach klinicznej postaci EFB występuje zapach kwaśny lub zapach gnijącego mięsa.
Wizualna (i węchowa) inspekcja plastrów czerwiu podczas pracy w rodzinie obejmuje: poszukiwanie łatwo usuwalnych z komórek łusek oraz żółtych i zniekształconych larw w celu zdiagnozowania podejrzenia ogniska EFB, ale także zmian w czerwiu zasklepionym i zapachu gnijącego mięsa; w przypadku takich objawów- wysłanie próbek do badania.
Próbki stanowi osyp z dennicy/dorosłe pszczoły karmicielki/zapasy miodu w plastrach wysyłany z bezobjawowych rodzin do badań laboratoryjnych w zimie lub, w przypadku ogniska, w celu wykrycia obecności M. plutonius (metodą PCR lub izolacji drobnoustrojów).
Można zastosować zestaw Vita Europe EFB w terenie w celu potwierdzenia klinicznego ogniska EFB w ulach z objawami.
Zwiększ liczbę przeglądów w rodzinach bez objawów klinicznych w przypadku dodatniego wyniku badania laboratoryjnego na obecność M. plutonius lub w przypadkach z klinicznymi objawami choroby w innych ulach tej samej pasieki.
