Sezonowe przemieszczanie pasieki / Pasieki wędrowne
Jedną z metod podnoszenia wydajności pasieki jest przewożenie rodzin pszczelich na obfite pożytki oddalone od miejsca stałego jej postoju.
Celem przewozu pasiek na oddalone pożytki jest
– Kolejne wykorzystywanie roślin pożytkowych jakie występują w danej okolicy
– Uzupełnienie zbiorów pasieki stacjonarnej w okresie luki pożytkowej lub nieudanych zbiorów z pożytku wcześniejszego
– Zapewnienie pasiece pożytku rozwojowego w okresie wiosennym lub jesiennym w czasie przygotowywania się pszczół do zimowli
– Zmniejszenie konkurencyjnego zagęszczenia rodzin
– Usługowe zapylanie roślin
Wybór miejscowości i stanowiska dla pasieki wędrownej
– Wybrane miejsce musi być dostępne dla pojazdów dowożących ule i sprzęt
– Niezbędnym warunkiem przy wyborze miejsca jest zapewnienie źródła czystej wody, nieodzownej do pojenia pszczół, mycia rąk itp.
– Teren powinien obfitować w duże siedliska zwarcie występujących roślin pożytkowych z jednym a najlepiej z kilkoma po sobie następującymi gatunkami roślin
– Zapoznaj się z międzynarodowymi normami minimalnej obsady różnych upraw nasiennych niezbędnych do ich opłacalnego plonowania (np. rzepak, gorczyca – 4-5uli/ha; gryka – 2-3 ule /ha; facelia – 3-5 uli /ha; koniczyna czerwona – 5-6 ulu/ha)
– Ustalając liczbę pni weź pod uwagę obecność pasiek konkurencyjnych w promieniu 3 km
– Załatw formalności związane z przewozem i ustawieniem pasieki (zaświadczenie lekarza weterynarii o zdrowotności pszczół, powiadom lub podpisz umowę z właścicielem plantacji itp.)
– Przygotuj pasieczysko na pasiekę wędrowną kilka dni wcześniej tak aby przywiezione ule (zwykle nocą) można było szybko i sprawnie rozstawiać
– Rozstaw ule tak aby zapobiec błądzeniu pszczół
– Pamiętaj, że na pożytku gryki pszczoły groźne są rabunki ponieważ po południu nektaruje ona bardzo słabo, a jej silny zapach zwabia pszczoły do obcych uli
– Odległość między pniami powinna być nie mniejsza niż 3 metry
– Jeżeli powierzchnia uprawy wynosi 15 ha, ule mogą stać wzdłuż jednej strony pola
– Jeśli powierzchnia uprawy obejmuje kilkadziesiąt hektarów podziel pasiekę wędrowną i postaw ule w kilku miejscach lub centrum plantacji
Przygotowanie i transport uli
– Uszczelnij ule przeznaczone do transportu
– Zapewnij pszczołom na czas transportu właściwą wentylację oraz zapewnij im dodatkową wolną przestrzeń w której pszczoły mogłyby się zgromadzić w wypadku ich przegrzania w czasie transportu (siatki w daszku, siatki w dennicach, ramka obita siatkę położona na kołnierz ula, ponieważ w czasie transportu zapotrzebowanie na tlen wzburzonych pszczół wzrasta nawet 160-krotnie)
– Wycofaj z uli wszystko to co grozi obrywaniem się pod wpływem wyższej temperatury . Dotyczy to zwykle ciężkich plastrów z miodem (ponad ½ plastra z zasklepionym miodem), węzy i zupełnie jasnej woszczyny w ramkach nie drutowanych
– Unieruchom na czas transportu maty, zatwory plastry tak aby nie wyskakiwały z wrębów i nie ocierały się przyległymi powierzchniami
– Usuń wszystkie części ruchome i wystające na zewnątrz ula, które mogą niepokoić pszczoły stukaniem podczas transportu
– Najsilniejszym rodziny oprócz zwiększenia pojemności wpryskaj do skrajnych plastrów trochę wody aby ułatwić pszczołom schładzanie gniazda
– Wieczorem na czas transportu zakryj wyloty lub nie w zależności od dystansu
– Załaduj ule na przyczepę, samochód itp. wykorzystując wózki lub uchwyty i dodatkowo zepnij je pasami transportowymi.
– Nie zapomnij o podkurzaczu, ubraniu ochronnym i dłucie
– 10 do 20 minut po rozładunku otwórz wyloty zaczynając od rodzi najsilniejszych (początkowo w co drugim lub trzecim ulu
– Do uli z których pszczoły nie wychodzą lub wytaczają się mokre i umazane miodem, a z wylotu bucha gorące powietrze , należy natychmiast zajrzeć
– Jeśli z wylotu wypływa rzadki miód to oznacza to, że rodzina podczas transportu się udusiła. Należy zabezpieczyć taki ul przed możliwymi rabunkami
– Na plantacje roślin, które zakwitają gwałtownie (rzepak, drzewa i krzewy owocowe, gorczyca, robinia akacjowa, lipa) rodziny należy przywieźć w pierwszym dniu kwitnienia, a na rośliny zakwitające stopniowo (koniczyna, malina, łąki) wywozimy pszczoły nieco później kiedy kwitnie już około 10% roślin
