Ocena zapasu pokarmu w rodzinie

Kontrola i ocena zapasów pokarmu zależy od pory roku, ale jest niezbędna. Jeśli w rodzinie nie ma wystarczającej ilości pokarmu, pszczoły narażone są na ryzyko głodu. W zależności od lokalizacji i pogody może się to zdarzyć również w trakcie sezonu, ale jest to szczególny problem w okresie jesienno-zimowym. Pszczelarz musi upewnić się, że można tego uniknąć, przeprowadzając regularne przeglądy i w razie potrzeby reagować poprzez karmienie pszczół. Zaleca się przeprowadzanie kontroli pokarmu raz w miesiącu.

Przy ocenie zapasów pokarmowych ważna jest siła rodziny pszczelej, pora roku i dostępność roślin pożytkowych w okolicy. Ocenę taką można prowadzić poprzez  regularną kontrolę wagi ula lub szacowanie ilości pokarmu w rodzinie podczas jej przeglądu.

Ocena stanu zapasów pokarmu w rodzinach pszczelich wiosną
W czasie przeglądu wiosennego należy ocenić zapas pokarmu w postaci miodu, licząc jego ilość w plastrach gniazdowych i ewentualnie w tych pozostawionych za przegrodą. Jego ilość powinna być na tyle znacząca, by była wystarczająca aż do pierwszego większego pożytku. W tym czasie potrzeby rodziny są wysokie, ponieważ musi ona wychować dużo czerwiu. W połowie kwietnia znaleźć się powinno w gnieździe siedem-osiem kilogramów zapasów węglowodanowych. Mniejsza ich ilość może zaprowadzić do zahamowania czerwienia matki pszczelej, co osłabi potencjał rodziny i przyśpieszy pojawienie się nastroju rojowego. Jeśli zapasy pokarmu są małe lub się wyczerpują, konieczne jest dokarmianie pszczół od razu po przeglądzie. W tym celu należy przygotować syrop cukrowy, użyć gotowych syropów lub ciasta, umieścić wybrany pokarm w podkarmiaczkach do których pszczoły maja swobodny dostęp i karmić je zgodnie z aktualnymi potrzebami.

Pod koniec kwietnia i w maju rodziny zwykle nie odczuwają braku pyłku. Nie należy karmić pszczół w trakcie trwania pożytków i za wszelką cenę należy unikać fałszowania miodu.

Ocena stanu zapasów pokarmu w rodzinach pszczelich przed zimowlą

Przed przystąpieniem do karmienia zimowego pszczół należy ocenić zapas pokarmu w plastrach i uzupełnić jego ilość tak, aby w jednym plastrze zimującej rodziny znajdowało się 1,6 do 2,0 kg zapasów – większe dla większych ramek i słabszych rodzin. Takie ilości powinny znajdować się w gnieździe rodziny przygotowywanej do zimy, w którym nie ma już czerwiu, który by uszczuplał ilość zapasu zimowego.