Αποφυγή εμποδίων για τις μέλισσες μπροστά στις κυψέλες

Η χαμηλή βλάστηση κάτω και γύρω από τα μελίσσια διατηρεί την υγρασία καταστρέφοντας τις κυψέλες και δημιουργεί στα σμήνη προβλήματα ρύθμισης της θερμοκρασίας της φωλιάς αλλά και προσανατολισμού. Ταυτόχρονα μεγαλώνει την πιθανότητα εκδήλωσης πυρκαγιάς. Ο μελισσοκόμος λοιπόν θα πρέπει πριν την τοποθέτηση των μελισσιών του να κάνει αποψίλωση της βλάστησης γύρω από τις κυψέλες και σε ακτίνα τουλάχιστον 5μ.
Γενικότερα το μελισσοκομείο πρέπει να είναι τοποθετημένο σε χώρο που να υποβοηθά την εργασία της μέλισσας προς την αναζήτηση τροφής. Για παράδειγμα φυσικά εμπόδια όπως λόφοι, ψηλά δέντρα που παρεμβάλονται μεταξύ των κυψελών και μιας πλούσιας πηγής τροφής προτρέπουν τις μέλισσες σε άλλες πηγές και κατευθύνσεις μικρότερης αξίας. Μελίσσια τα οποία είναι τοποθετημένα σε κάποιο υπερυψωμένο σημείο χωρίς εμπόδια επιτρέπει στις μέλισσες να συλλέγουν μεγαλύτερες ποσότητες μελιού σε αντίθεση με αυτά τα οποία αναγκάζονται να πραγματοποιούν κύκλους στην ανεύρεση τροφής. Μελίσσια τα οποία είναι κολλημένα με τόση βλάστηση γύρω γύρω πέρα από το γεγονός ότι δεν μπορούν να είναι παραγωγικά, οι μέλισσες υποβάλλονται σε μια πολύ σκληρή δοκιμασία κάνοντας πραγματικά αγώνα κάθε φορά που θέλουν να μπουν η να βγουν από τη κυψέλη. Ο μελισσοκόμος πρέπει να καθαρίζει τα χόρτα από τις κυψέλες του τακτικά και να αφήνει την σανίδα πτήσης πεντακάθαρη!
Επίσης υπάρχουν πολλά παράσιτα των μελισσών που τις βλάπτουν και χωρίζονται σε δύο ομάδες:
-Τα παράσιτα των μελισσών που ζουν μόνιμα ή εποχιακά σε κυψέλες (διάφοροι σκώροι, τσιμπούρια, σκαθάρια, ποντίκια), τρέφονται με κερί, μέλι και ξύλινα μέρη της κυψέλης.
-Τα αρπακτικά ζώα που ζουν χωριστά από τις μέλισσες, όπως πουλιά, ερπετά, θηλαστικά, σαρκοφάγα έντομα.
Το ποσοστό της ζημιάς μπορεί να είναι διαφορετικό: από τη διακοπή του συνηθισμένου ρυθμού ανάπτυξης των μελισσιών έως την εξαφάνιση μιας ολόκληρης αποικίας ή των μελισσών που φεύγουν από την κυψέλη.