Έλεγχος του κηρόσκορου και ασφαλής αποθήκευση κηρηθρών
Ο σκόρος του κεριού είναι ένα εξαιρετικά καταστροφικό έντομο που επιτίθεται και καταστρέφει τις κηρήθρες, ειδικά αυτές που βρίσκονται σε αποθήκευση. Ο κηρόσκορος από μόνος του δεν αποτελεί πρόβλημα, οι […]
Ο σκόρος του κεριού είναι ένα εξαιρετικά καταστροφικό έντομο που επιτίθεται και καταστρέφει τις κηρήθρες, ειδικά αυτές που βρίσκονται σε αποθήκευση. Ο κηρόσκορος από μόνος του δεν αποτελεί πρόβλημα, οι προνύμφες είναι που κάνουν τη μεγάλη ζημιά. Αρέσει να επισκέπτεται σε παλιές αποθηκευμένες κηρήθρες που είναι απροστάτευτες. Ένας μελισσοκόμος θα πρέπει να λάβει προληπτικά μέτρα για να προστατεύσει το δικό του υλικό ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Φθινοπώρου και μετά για να αποφευχθεί η απώλεια. Αν και θεωρείται μικρό παράσιτο, ο κηρόσκωρος μπορεί να προκαλέσει ζημιά στον μελισσοκομικό εξοπλισμό και στις αποθηκευμέες κηρήθρες. Αποτελούν ιδιαίτερο πρόβλημα για αποικίες που είναι αδύναμες ή άρρωστες. Οι μελισσοκόμοι γενικότερα θα πρέπει να διατηρούν ισχυρές και παραγωγικές αποικίες, οι οποίες είναι καλύτερα σε θέση να αμυνθούν από τις προσβολές.
Υπάρχουν δύο γνωστά είδη κηρόσκωρου που καταλαμβάνουν και καταστρέφουν τις αποικίες μελισσών. Κάθε ένα έχει τέσσερα στάδια ανάπτυξης: αυγό, προνύμφη, νύμφη, και ενήλικα. Ο μεγαλύτερος κηρόσκωρος, η Galleria mellonella είναι το πιο καταστροφικό και κοινό παράσιτο, ενώ ο μικρότερος κηρόσκωρος, η Achroia grisella είναι λιγότερο διαδεδομένος και λιγότερο καταστροφικός. Η πεταλούδα είναι δραστήρια από τον Απρίλιο έως περίπου και τον Οκτώβριο ίσως και λίγο αργότερα ανάλογα πάντα με τις κληματολογικές συνθήκες που θα επικρατήσουν. Κατά τη διάρκεια της νύχτας μπαίνει στα αφύλακτα κεριά γεννά τα αυγά του, τα οποία μετά από μερικές ημέρες εκκολάπτονται. Οι προνύμφες στην αρχή ζουν όλες μαζί αλλά αργότερα διασκορπίζονται σε ολόκληρη την κυψέλη ανοίγοντας τρύπες καταστρέφοντας της κηρήθρες αφού αποτελεί την αγαπημένη τους τροφή. Αν δεν εντοπίσουμε το πρόβλημα νωρίς τότε μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις καστρέφοντας ολοκληρωτικά τις κηρήθρες. Τα δυνατά μελίσσια συνήθως δεν ανέχονται την προσβολή από κηρόσκωρο και συνήθως δεν αποτελεί πρόβλημα έξω στο πεδίο. Ωστόσο, πρόβλημα δημιουργεί σε αδύναμες αποικίες είτε σε κυψέλες που πεθάνει είτε σε αποθηκευμένες κηρήθρες. Στο μελισσοκομείο οι κυψέλες θα πρέπει να διατηρούνται όσο το δυνατόν πιο δυνατές και υγιείς, οι κηρήθρες δεν πρέπει να αφήνονται γύρω από το μελισσοκομείο και οι νεκρές αποικίες πρέπει να απομακρύνονται καθώς αυτό θα προσελκύσει τον κηρόσκωρο. (βασική υγιεινή του μελισσοκομείου). Τα ελαφρά μολυσμένα πατώματα μπορούν να τοποθετηθούν σε ισχυρές αποικίες για να καθαριστούν, αλλά οι κηρήθρες με έντονη μόλυνση δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά και πρέπει να καούν.
Προσβολή από κηρόσκορο σε αποθεκευμένες κηρήθρες
Ζημιές στα μελίσσια
1. Καταστρέφει ολοσχερώς αποθηκευμένες κηρήθρες.
2. Προσβάλει κηρήθρες μέσα στην κυψέλη που δεν καλύπτονται από μέλισσες προκαλώντας έντονη ανησυχία σε αδύνατα μελίσσια και μερικές φορές λιποταξία.
3. Προκαλεί ζημιές στην κυψέλη ιδιαίτερα στα τοιχώματα και στη βάση.
4. Οι παλιές, μαύρες κηρήθρες προσβάλλονται πολύ ευκολότερα από τις καινούργιες καθότι περιέχουν πολλά πρωτεϊνικά υπολείμματα.
Λανθασμένος τρόπος αποθήκευσης κηρηθρών
Μέτρα υγιεινής και προφύλαξης
1. Αντικατάσταση παλιών κηρηθρών απο τις κυψέλες τουλάχιστον κάθε 4-5 χρόνια.
2. Απολύμανση με φλόγιστρο όλα τα ξύλινα μέρη της προσβεβλημένης και μη κυψέλης.
3. Απομάκρυνση όλων των κηρηθρών που δεν καλύπτονται από τις μέλισσες. Αφαιρούμε και αφήνουμε τόσες όσες μπορούν να καλύψουν οι μέλισσες. Ο κανόνας που πρέπει πάντα να εφαρμόζεται, είναι να διατηρούμε δυνατά και σφιχτά μελίσσια.
4. Οι βάσεις των κυψελών καθαρίζονται, οι χαραματιές των κυψελών στοκάρονται.
5. Αποθηκεύουμε τις κηρήθρες σε καταψύκτη. Η θερμοκρασία θανάτωσης όλων των σταδίων του κηρόσκωρου είναι στους -20°C για 3-4 ημέρες.
6. Η αποθήκευση των πατωμάτων θα πρέπει να γίνεται με τέτοιον τρόπο ώστε να εμποδίζεται η είσοδος των σκώρων σφραγίζοντας με ταινία τις χαραμάδες.
7. Αν οι κηρήθρες αποθηκευτούν σε μέρη φωτεινά, και ευήλια, με μια μικρή απόσταση η μία από την άλλη ώστε να επιτρέπει την διέλευση του αέρα με θερμοκρασίες όχι μεγαλύτερες απο 15°C, ο κηρόσκορος δεν αναπτύσσεται εύκολα.
8. Τοποθέτηση σε θερμοθάλομο με θερμοκρασία αέρα στους 48°C μπορεί να σταματήσει την ανάπτυξη του κηρόσκορου για 5 μήνες τουλάχιστον. Προσοχή τα πλαίσια να μην περιέχουν μέλι γιατί θα αρχίσουν να στάζουν. Σε μεγαλύτερη θερμοκρασία της προτεινόμενης οι κηρήθρες θα αρχίσουν να λιώνουν.
9. Θειάφι. Οι κηρήθρες τοποθετούνται σε ορόφους, σκεπάζονται και καπνίζονται με θειάφι που καίγεται στη βάση της στοίβας.Για κάθε τρεις ορόφους καίγεται 50-70 γρ. θειαφιού. Γίνεται δεύτερη εφαρμογή 7-10 ημέρες μετά την πρώτη και τρίτη 15 έως 20 ημέρες μετά τη δεύτερη. Το θειάφι καταστρέφει μόνο τα τέλεια έντομα και όχι τα αυγά. Τα σύρματα διαβρώνουν.
