Utrzymywanie odpowiedniej liczby rodzin pszczelich
Sprawdź czy w okolicy znajdują się inne pasieki.
Przy podejmowaniu decyzji o wielkości pasieki należy wziąć pod uwagę typ pasieki jaką chcemy prowadzić:
– pasieka amatorska prowadzona wyłącznie dla przyjemności i zlokalizowana najczęściej w ogródku przydomowym lub na działce rekreacyjnej,
– pasieka profesjonalna prowadzona przez pszczelarzy zawodowych stanowiących ich główne źródło utrzymania (zwykle wędrowne),
– pasieka o szczególnym znaczeniu: szkoleniowa, doświadczalna, hodowlana.
W każdym przypadku należy wziąć pod uwagę bazę pożytkową oraz sąsiedztwo okolicznych pasiek w promieniu 2 km ponieważ wszystkie znajdujące się na tym terenie rodziny pszczele będą korzystały z tych samych pożytków. Bliskie sąsiedztwo pasiek chorych stwarza również duże zagrożenie dla naszych pszczół.
W dobrych warunkach pożytkowych nie stawiaj więcej niż 50 rodzin pszczelich w jednym miejscu (uwzględnij liczbę pni sąsiadów), w średnich 25-30 pni a w złych 15-20 pni.
Na 1 km2 nie powinno znajdować się więcej niż 6-7 rodzin pszczelich.
Pasieki liczące 15-20 pni powinny być od siebie oddalone o co najmniej 2 km.
Pasieki amatorskie/hobbystyczne: małe – do 10 uli; średnie do 40 uli, duże > 40 uli.
Pasieki zawodowe : małe – 100-150 pni, średnie do 300 pni, duże ponad 300 pni, są zazwyczaj podzielone na kilka, a nawet kilkanaście pasiek zlokalizowanych na odrębnych, oddalonych od siebie stanowiskach.
Pasieki hodowlane – istnieją w celu doskonalenia i reprodukowania pogłowia pszczół określonego podgatunku lub linii. Żeby prawidłowo prowadzić ocenę wartości użytkowej i hodowlanej jednej linii należy w pasiece utrzymywać minimum 45 rodzin.
