Σχηματισμός «μονάδας απολύμανσης» στην τοπική κοινότητα.

Οι αποικίες μελισσών υπόκεινται σε μόλυνση ή προσβολή από μια σειρά παρασίτων και ασθένειες. Αυτά περιλαμβάνουν έντομα, ακάρεα, μύκητες, ιούς και βακτήρια, όπως (AFB και EFB) (Paenibacillus larvae και Melissococcus plutonius). Οι μέλισσες είναι κοινωνικά έντομα και κινδυνεύουν από επιδημίες, επομένως είναι απαραίτητο οι μελισσοκόμοι όχι μόνο να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα τέτοιων παρασίτων και ασθενειών, αλλά και πώς να μειώσουν τον αντίκτυπό τους σε γειτονικά μελισσοκομεία. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν υπάρχει ένα εξελιγμένο σύστημα πληροφορικής που να υποστηρίζει την υγεία των μελισσών περιλαμβάνοντας προσαρμοσμένες βάσεις δεδομένων όπως χαρτογράφηση με Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS) και δυνατότητες χωροταξικής ανάλυσης. Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες για την νομοθεσία σχετικά με την θανάτωση μελισσιών από αμερικάνικη σηψιγονία αλλά μέχρι εκεί. Η απολύμανση μπορεί να περιλαμβάνει την καταστροφή ή τη θανάτωση μικροοργανισμών. Στόχος της απολύμανσης είναι η επίτευξη μιας κατάστασης όπου δεν υπάρχουν παθογόνα μικρόβια στο περιβάλλον προκαλώντας ασθένειες ή αποδυνάμωση ατόμων, που στην περίπτωσή μας είναι οι μέλισσες. Οι φυσικές μέθοδοι απολύμανσης είναι γενικά φιλικές προς το περιβάλλον και αποδίδουν. Το κάψιμο για παράδειγμα αποτελεί την αρχαιότερη και όμως ακόμα εξαιρετική μέθοδος φυσικής απολύμανσης. Η έγκαιρη διάγνωση και η αναγνώριση των κλινικών συμπτωμάτων μπορούν να λειτουργήσουν ως μέτρο πρόληψης και διαχείρισης των αποικιών που εντοπίζονται σε μελισσοκομεία με προσβολή από Αμερικάνικη Σηψηγονία. Η διάγνωση της Αμερικάνικης Σηψηγονίας στο μελισσοκομείο χρήζει την ενημέρωση των αρμόδιων αρχών και την ενδελεχή επιθεώρηση σε όλο το μελισσοκομείο προκειμένου να εφαρμοστούν μέτρα εκρίζωσης για τις προσβεβλημένες αποικίες.