Καταστροφή αποικιών (ή και ολόκληρου μελισσοκομείου) με κλινικά συμπώματα Α.Σ.
Η αμερικάνικη σηψιγονία (AFB), που προκαλείται από τις προνύμφες Paenibacillus, είναι μια εξαιρετικά μολυσματική, καταστροφική βακτηριακή ασθένεια που επηρεάζει τον νεαρό γόνο των αποικιών μελισσών). Οι πρόσφατα εκκολαφθείσες προνύμφες τρέφονται […]
Η αμερικάνικη σηψιγονία (AFB), που προκαλείται από τις προνύμφες Paenibacillus, είναι μια εξαιρετικά μολυσματική, καταστροφική βακτηριακή ασθένεια που επηρεάζει τον νεαρό γόνο των αποικιών μελισσών). Οι πρόσφατα εκκολαφθείσες προνύμφες τρέφονται ακούσια με βακτηριακά σπόρια, τα οποία βλασταίνουν και αναπαράγονται στο μέσο έντερο προκαλώντας συντριπτική σηψαιμία, παράγοντας πάνω από 1 δισεκατομμύριο νέα σπόρια ανά μολυσμένη προνύμφη. Καθώς οι νεκρές προνύμφες καθαρίζονται από τα κελιά τους από τις εργάτριες μέλισσες της κυψέλης, τα σπόρια διαδίδονται σε όλα τα προϊόντα της κυψέλης, συμπεριλαμβανομένου του μελιού και του κεριού, καθώς και στον εξοπλισμό της κυψέλης, συμπεριλαμβανομένων των πλαισίων και των κυψελών. Τα σπόρια είναι ανθεκτικά στις περιβαλλοντικές συνθήκες και τις χημικές επεξεργασίες και έχει αναφερθεί ότι διατηρούν τη μολυσματικότητα για δεκαετίες. Αυτή η ανθεκτικότητα θέτει σημαντικές προκλήσεις όσον αφορά τη διαχείριση και τον έλεγχο της νόσου. Εάν παρατηρηθούν κλινικά σημεία, ειδικά σε μικρά μελίσσια το κάψιμο των μελισσών και η απολύμανση των κυψελών αποτελούν μονόδρομο. Μέχρι και σήμερα η Αμερικάνικη Σηψηγονία δεν θεραπεύεται με αντιβιοτικά. Δεδομένου ότι η Α.Σ προκαλεί σημαντικές ζημιές τόσο άμεσα όσο και έμμεσα, εφαρμόζονται ριζικά μέτρα για την πρόληψη, την καταστολή και την εκρίζωση της ασθένειας. Σύμφωνα με τη νομοθεσία σε περίπτωση εντοπισμού κλινικών συμπτωμάτων Αμερικάνικης Σηψηγονίας είναι απαραίτητη η ειδοποίηση των αρμόδιων αρχών ώστε να πραγματοποιηθεί η εξάλειψη όλων των μολυσμένων αποικιών καταστρέφοντας εξολοκλήρου τις προσβεβλημένες κυψέλες και μέλισσες.
Παρακάτω τα κλινικά συμπτώματα Α.Σ.
Σύμφωνα με τα υγειονομικά μέτρα της Ελλάδας σε περίπτωση κρούσματος οι μολυσμένες αποικίες πρέπει να απομονώνονται και να καταστρέφονται προκειμένου να περιοριστεί η μετάδοση της νόσου σε υγιή μελίσσια. Συγκεκριμένα μετά την γνωστοποίηση της νόσου θα πρέπει να οριοθετηθεί μια ζώνη προστασίας γύρω από το μελισσοκομείο που εντοπίστηκε το κρούσμα και να απαγορευτεί οποιαδήποτε μετακίνηση των μολυσμένων αποικιών καθώς και μολυσμένων υλικών εντός ή εκτός αυτής. Μέχρι και σήμερα η πιο διαδεδομένη μέθοδος αντιμετώπισης της Α.Σ είναι το κάψιμο των αποικιών και του μολυσμένου υλικού (κεριά, πλαίσια, χτένες). Σε αυτήν την περίπτωση ο μελισσοκόμος χρειάζεται να κλείσει τις εισόδους από τα μολυσμένα μελίσσια αργά το απόγευμα ώστε οι εργάτριες μέλισσες να έχουν επιστρέψει στην κυψέλη τους και να τις θανατώσει. Έπειτα σε έναν μεγάλο λάκκο οι μολυσμένες κυψέλες καίγονται μαζί με τις μέλισσες και το μολυσμένο υλικό (πλαίσια, κερί, μέλι) με προσοχή ώστε η φωτιά να είναι περιορισμένη. Τέλος η διαδικασία της καταστροφής των μολυσμένων αποικιών ολοκληρώνεται με την ταφή των υλικών που αναφέρθηκαν προκειμένου να προχωρήσει σε ενδελεχή απολύμανση. Ωστόσο σύμφωνα με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το μέλι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ανθρώπινη κατανάλωση καθώς τα σπόρια του βακτηρίου δεν αποτελούν κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χορηγηθεί ως τροφή στις μέλισσες διότι περιέχει τεράστιες ποσότητες σπορίων. Εν κατακλείδι είναι σημαντικό ο μελισσοκόμος που εντοπίζει κλινικά συμπτώματα Α.Σ ή ύποπτα κρούσματα να το αναφέρει στις αρμόδιες κτηνιατρικές αρχές που είναι υπεύθυνοι για την περιοχή του ώστε να καταγράφεται η νόσος και να απομακρύνονται τα άρρωστα μελίσσια το συντομότερο δυνατό. Έτσι αποφεύγεται η εξάπλωση της ασθένεια και στις γύρω περιοχές.
