Μακροσκοπική (οπτική) εξέταση κηρηθρών με γόνο κατά τον έλεγχο των αποικιών
Αναφορικά με την μακροσκοπική (οπτική) εξέταση κηρηθρών με γόνο κατά τον έλεγχο των αποικιών: Οι υγιής προνύμφες πρέπει να είναι μαργαριταρένιες και λευκές. Γκρί, κίτρινες, καφέ ή μαύρες προνύμφες είναι […]
Αναφορικά με την μακροσκοπική (οπτική) εξέταση κηρηθρών με γόνο κατά τον έλεγχο των αποικιών: Οι υγιής προνύμφες πρέπει να είναι μαργαριταρένιες και λευκές. Γκρί, κίτρινες, καφέ ή μαύρες προνύμφες είναι άρρωστες, ή παγωμένες . Τα πρόσφατα τοποθετημένα αυγά στέκονται στα άκρα στο κάτω μέρος των κελιών, ένα αυγό ανά κελί. Καθώς μεγαλώνουν, σταδιακά πέφτουν σε μία πλευρά. Τα καλύμματα υγιούς γόνου θα είναι κυρτά ενώ τα καλύμματα των κελιών του ανθυγιεινού γόνου είναι συχνά κοίλα και διάτρητα με μικρές τρύπες.
Υγιής όψη του γόνου
Όψη ανθυγιεινού γόνου
Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη μελισσοκομία είναι η δυνατότητα να γίνει επιθεώρηση γόνου. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να κάνετε την επιθεώρηση του γόνου τις ζεστές μέρες που δεν έχει κρύο ή βρoχή. Αυτό είναι πολύ βολικό γιατί τότε οι περισσότερες μέλισσες είναι έξω και θα μπορείτε να εργάζεστε πιο ελεύθερα. Ελέγχοντας τα μελίσσια σας πιο συχνά, θα έχετε περισσότερη κατανόηση για την κατάσταση των αποικιών σας. Θα αποκτήσετε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για να ανακαλύψετε εάν κάτι δεν πάει καλά, μήπως οι μέλισσες χρειάζονται περισσότερο χώρο, εάν μειώνεται ο αριθμός των μελισσών κ.λπ.
Η αμερικάνικη σηψηγονία έχει διακριτά συμπτώματα που μπορούν να αναγνωριστούν έγκαιρα. Τα καλυμμένα κελιά του γόνου μπορεί να φαίνονται βυθισμένα και διάτρητα. Επίσης, το μοτίβο του γόνου φαίνεται διάσπαρτο, παρά ομοιόμορφο. Οι νεκρές προνύμφες στην αρχή εμφανίζονται λιπαρές και αποχρωματισμένες, μετά σκουραίνουν καθώς αποσυντίθενται. Αυτά τα «λέπια» των προνυμφών προσκολλώνται στο κάτω μέρος των κελιών ή στα τοιχώματα και είναι δύσκολο να αφαιρεθούν από τις μέλισσες. Αυτή η ασθένεια συνοδεύεται από μια πολύ δυσάρεστη οσμή σε προχωρημένο στάδιο.
Η ευρωπαϊκή σηψηγονία προκαλείται από το βακτήριο Melissococcus plutonius. Αν και δεν είναι τόσο σοβαρή όσο η αμερικάνικη ωστόσο εξακολουθεί να είναι πολύ μεταδοτική και αποτελεί μια σοβαρή απειλή. Οι μολυσμένες προνύμφες πεθαίνουν πριν καλυφθούν τα κελιά, επομένως η ασθένεια μπορεί να ανιχνευθεί επιθεωρώντας το γόνο. Το πιο προφανές σύμπτωμα είναι ο κηλιδωτός γόνος, αν και αυτό μπορεί να μην είναι ακόμη εμφανές εάν η μόλυνση βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο. Κοιτάξτε προσεκτικά σε μεμονωμένα ανοιχτά κελιά γόνου για αποχρωματισμένες ή παραμορφωμένες προνύμφες. Οι μολυσμένες προνύμφες μπορεί να εμφανίζονται υπόλευκες, κίτρινες, καφέ ή γκρι. Οι προνύμφες μπορεί να φαίνονται στριμμένες ή κουλουριασμένες, ή ακόμα και λιωμένες. Μια ξινή μυρωδιά μπορεί να είναι ή όχι εμφανής, ανάλογα με την εξέλιξη της νόσου.
Ο γόνος που έχει μολυνθεί με ευρωπαϊκή σήψη δεν σχηματίζει κλωστή με την οδοντογλυφίδα, όπως συμβαίνει με την αμερικάνικη. Είναι σημαντικό οι μελισσοκόμοι να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τη διαφορά στα συμπτώματα, επειδή οι μολυσμένες με ευρωπαϊκή αποικίες δεν χρειάζεται να καταστραφούν αμέσως, όπως συμβαίνει με την αμερικάνικη.
Μια πάθηση γνωστή ως κιμωλίαση προκαλείται από ένα μυκητιακό παθογόνο, το Ascosphaera apis, που επηρεάζει τις προνύμφες που έχουν καταναλώσει σπόρια. Οι μολυσμένες προνύμφες λιμοκτονούν καθώς ο μύκητας αναπτύσσεται μέσα τους και ανταγωνίζεται τις προνύμφες για τροφή. Ο μύκητας παράγει σπόρια, δίνοντας στη νεκρή προνύμφη μια χαρακτηριστική όψη «κιμωλίας». Αυτές οι προνύμφες, που ονομάζονται μούμιες, μπορούν να βρεθούν σε καλυμμένα ή ανοιχτά κελιά ή στην κάτω σανίδα πτήσεως. Οι μούμιες μπορεί να φαίνονται λευκές, γκρι, πράσινες, μαύρες ή ένα μείγμα χρωμάτων, καθώς πολλοί άλλοι μύκητες τείνουν να αναπτύσσονται γρήγορα στους νεκρούς γόνους.
Οι υγιεινές μέλισσες απομακρύνουν τις μολυσμένες μούμιες, αν και αυτή η δράση μπορεί να οδηγήσει σε εξάπλωση σπορίων σε όλη την περιοχή του γόνου. Μια ισχυρή αποικία με άφθονους εργάτες θα μπορέσει να διατηρήσει τη φωλιά γόνου καθαρότερη. Επίσης, μια καλά αεριζόμενη κυψέλη, υπερυψωμένη πάνω από το έδαφος και απαλλαγμένη από υπερβολική υγρασία, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της ανάπτυξης μυκήτων.
Ο ιός των μελανιασμένων βασιλικών κελιών
Αυτή η ασθένεια επηρεάζει μόνο τις αναπτυσσόμενες βασίλισσες, σκοτώνοντάς τες αφού σφραγιστούν τα κελιά τους. Ωστόσο, η πάθηση σπάνια παρατηρείται εκτός της βασιλοτροφίας σε μελίσσια που εκτρέφουν από μόνα τους πολλά βασιλικά κελιά. Η επίπτωση του ιού συνήθως κορυφώνεται στις αρχές της άνοιξης, όταν η ζήτηση για παραγωγή βασιλισσών είναι πολύ υψηλή.
Φαλακρός Γόνος
Ο φαλακρός γόνος δεν είναι ασθένεια, αλλά σύμπτωμα προσβολής από τον μικρό κηρόσκωρο. Καθώς οι μικρές προνύμφες της Galleria mellonella περνούν μέσα από κηρήθρες, οι εργάτριες μέλισσες ξεσκεπάζουν τα κελιά του γόνου για να πιάσουν και να σκοτώσουν τις κάμπιες. Σειρά κελιών χωρίς κάλυμμα παρατηρούνται συνήθως σε ευθείες σειρές, που εκτείνονται σε πολλά κελιά. Αυτά τα κελιά συνήθως δεν καλύπτονται ξανά, αλλά οι μέλισσες μέσα συνεχίζουν να αναπτύσσονται κανονικά και αναδύονται ως ενήλικες. Μερικές φορές παρατηρούνται και νεκρές μέλισσες οι οποίες δεν μπορούν να εξέλθουν από το κελί τους γιατί είναι προσκολλημένες από τα νημάτια που έχει πλέξει ο κηρόσκορος στον πυθμένα του κελιού. Μικρά μπαλώματα φαλακρού γόνου δεν πρέπει να απασχολούν τον μελισσοκόμο, αλλά η προσοχή πρέπει να επικεντρωθεί στη διατήρηση ισχυρών μελισσιών.
Τα ακάρεα μπορούν να αναπαραχθούν σε γόνο εργατριών και κηφήνων, αλλά έχουν μια προτίμηση για γόνο κηφήνων λόγω του μεγαλύτερου χρόνου ανάπτυξής του, που επιτρέπει μεγαλύτερη αναπαραγωγική επιτυχία για τα ακάρεα. Ο πληθυσμός τους κορυφώνεται συνήθως στα μέσα καλοκαιριού. Αυτό σημαίνει ότι η έντονη προσβολή της αποικίας τον Αύγουστο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο κατάρρευσης του μελισσιού. Ως εκ τούτου, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καταπολεμήσετε τα ακάρεα εκείνη την εποχή.
Όταν μια αποικία καταρρέει λόγω υπερβολικής προσβολής από βαρρόα, ο κίνδυνος παραμένει ζωντανός καθώς εξακολουθεί να φιλοξενεί φορητικά ακάρεα. Αυτές οι μέλισσες μπορούν να αλληλοεπιδράσουν με γειτονικές αποικίες και μελισσοκομεία, μέσω λεηλασίας και παραπλάνησης. Η παρακολούθηση των επιπέδων προσβολής είναι σημαντική για τον κατάλληλο χρόνο των θεραπειών. Οι μέθοδοι περιλαμβάνουν: μέτρηση του ημερήσιου φυσικού ποσοστού πτώσης των ακάρεων, τεστ με την άχνη ζάχαρη. Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι ο πληθυσμός των ακάρεων είναι χαμηλός πριν επεκταθεί η αποικία και αποθηκεύσει μέλι. Η παρουσία πατωμάτων θα περιορίσει τη θεραπεία και τις διαθέσιμες επιλογές.
