Επιλογή κατάλληλου τροφοδότη για τις ανάγκες σίτησης των μελισσών
Τα κριτήρια που χρειάζεται να εξετάσετε για να καταλήξετε στην επιλογή του κατάλληλου τροφοδότη είναι να διασφαλίζει την υγεία των μελισσών, την άμεση πρόσβαση στην τροφή, την κατασκευαστική πληρότητα του τροφοδότη (χωρίς διαρροές).
Η τροφοδοσία αποτελεί μια σημαντική διαδικασία που εφαρμόζεται από τον μελισσοκόμο κυρίως για την ανάπτυξη και τη διατήρηση του μελισσιού σε περιόδους ξηρασίας και περιορισμένης ανθοφορίας. Η σίτιση μπορεί να εφαρμοστεί με διάφορους τρόπους και η χρήση του κατάλληλου μέσου μπορεί να επιλεχθεί με βάση το είδος της τροφοδοσίας που θέλετε να εφαρμόσετε (στερεής ή υγρής). Τα κριτήρια που χρειάζεται να εξετάσετε για να καταλήξετε στην επιλογή του κατάλληλου τροφοδότη είναι να διασφαλίζει την υγεία των μελισσών, την άμεση πρόσβαση στην τροφή, την κατασκευαστική πληρότητα του τροφοδότη (χωρίς διαρροές).
Στο εμπόριο υπάρχουν πολλά είδη τροφοδοτών που μπορείτε να αναζητήσετε ανάλογα τον τύπο της τροφής που θέλετε να χορηγήσετε. Για τις τροφές υγρής μορφής όπως είναι το σιρόπι, υπάρχουν δύο κατηγορίες, οι εσωτερικοί και οι εξωτερικοί. Ένας από τους πιο γνωστούς τύπους είναι ο τροφοδότης εισόδου γνωστός και ως Boardman, ο οποίος αποτελείται από ένα βάζο ή δοχείο που τοποθετείται στην είσοδο της κυψέλης. Αυτός ο τρόπος επιτρέπει την εύκολη παρακολούθηση και τον ανεφοδιασμό χωρίς το άνοιγμα της κυψέλης και χωρίς να διαταράσσεται η αποικία. Ωστόσο, σε υψηλές θερμοκρασίες η εξωτερική του χρήση μπορεί να προσελκύσει λεηλάτριες μέλισσες.
Εικ.1. Τροφοδότης εισόδου
Μια άλλη επιλογή είναι οι τροφοδότες οροφής (μερικής ή πλήρης κάλυψης της επιφάνειας), οι οποίοι τοποθετούνται εσωτερικά, στο πάνω μέρος της κυψέλης, πάνω από τα πλαίσια. Αυτές οι ταΐστρες έχουν σχεδιαστεί για παροχή τροφών (υγρών και στερεών). Το θετικό αυτής της μεθόδου είναι ότι η προσθήκη σιροπιού περιορίζεται στο εσωτερικό της κυψέλης και οι μέλισσες τρέφονται με ασφάλεια. Παρόλα αυτά, στο συγκεκριμένο τύπο, έχει παρατηρηθεί πως όταν χρησιμοποιείται για σιρόπι, οι μέλισσες πνίγονται στο διάλυμα. Έτσι είναι σημαντικό όταν η πλατφόρμα της ταΐστρας δεν έχει ειδικές σανίδες επίπλευσης να τοποθετούνται μερικά ξυλάκια. Συνιστάται χορήγηση στην αρχή με μικρές ποσότητες σιροπιού. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι τροφοδότες πλαισίων. Οι συγκεκριμένοι προσαρμόζονται μέσα στην κυψέλη αντικαθιστώντας ένα από τα πλαίσια, όπου το σιρόπι τοποθετείται στο σχεδιασμένο κενό. Έχουν κατασκευαστεί για να συγκρατούν σημαντική ποσότητα σιροπιού προστατευόμενη στο εσωτερικό της κυψέλης, γεγονός που καθιστά λιγότερο πιθανό την εκδήλωση της λεηλασίας από άλλα μελίσσια. Ωστόσο, η ανανέωση του σιροπιού απαιτεί το άνοιγμα της κυψέλης, το οποίο κάνει την εργασία αυτή να διαρκεί περισσότερο.
Εικ.2. Τροφοδότες οροφής και πλαισίου
Επίσης, η τοποθέτηση υγρών διαλυμάτων πολλές φορές γίνεται με τη χρήση αυτοσχέδιων τροφοδοτών που κατασκευάζουν οι μελισσοκόμοι από έτοιμα υλικά με μικρό κόστος. Συνήθως αποτελούνται από πλαστικά μπουκάλια (συνιστάται στο ξεκίνημα της άνοιξης) με μικρές τρύπες ή πιατάκια από γλάστρες. Ακόμα, υπάρχει σοβαρός παράγοντας διαρροής της τροφής (εάν δεν είναι ερμητικά κλειστό το μπουκάλι) ή ακόμα και ο φραγμός των εσοχών από σφραγισμένο κερί και πρόπολη, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει προσβασιμότητα στην τροφή. Όσο αφορά τις στερεές μορφές απαιτείται άνοιγμα στο κάτω μέρος ώστε οι μέλισσες να έχουν άμεση πρόσβαση για κατανάλωση.
Εν κατακλείδι, κάθε τύπος έχει τα πλεονεκτήματα και τους περιορισμούς του, όμως η επιλογή εξαρτάται από τον μελισσοκόμο. Γι ’αυτό, χρειάζεται να εξετάζει όχι μόνο την ευκολία χρήσης αλλά και τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με κάθε τύπο. Η επιλογή του κατάλληλου τροφοδότη εξασφαλίζει την εύκολη και άμεση πρόσβαση στην τροφή καθ’ όλη τη διάρκεια παραμονής τους στην κυψέλη.
Εικ.3. Αυτοσχέδιοι τροφοδότες οροφής και εισόδου.
